اَلْقَائِمُ [el-ḵâ΄im] (ism-i fâʹildir) Ayakta duran adama denir; cemʹi قُوَّمٌ [ḵuvvem] ve قُيَّمٌ [ḵuyyem] gelir, رُكَّعٌ [rukkaʹ] veznlerinde ve قُوَّامٌ [ḵuvvâm] ve قُيَّامٌ [ḵuyyâm] gelir, رُمَّانٌ [rummân] veznlerinde. Ve
قَائِمُ السَّيْفِ [ḵâ΄imu’s-seyf] Kılıcın kabzasına ıtlâk olunur. Ve
قَائِمٌ [ḵâ΄im] Bir nesne üzere sâbit ve müdâvim olan adama ıtlâk olunur; ve minhu kavlu Ḩakîm b. Ḩizâm kâle: بَايَعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ لَا أَخِّرَ إِلَّا قَائِمًا أَيْ أَنْ لَا أَمُوتَ إِلَّا ثَابِتًا عَلَى الْإِسْلَامِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı