مَهْمَا [mehmâ] (mîm’in fethiyle) Evâhir-i kitâbda hurûf-ı leyyine bahsinde mersûmdur.
مَهْمَا [mehmâ] (mîm’in fethi ve hâ’nın sükûnu ve elifin kasrıyla) Kaçan maʹnâsınadır, Ḣalîl eyitti: Bunun aslı مَا dır ki ona مَا [mâ]-i zâ΄ide zamm olup elifi hâ’ya kalb olunmuştur. Ve Sîbeveyhi eyitti: Câ΄izdir ki bunun aslı مَهْ olup üzerine مَا ziyâde olunmuş ola. Ve ʹalâ-kile’t-takdîreyn bunda maʹnâ-yı mücâzât vardır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı