eş-şebiš ~ اَلشَّبِثُ

Kamus-ı Muhit - الشبث maddesi

اَلشَّبِثُ [eş-şebišamp;] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Yapışkan tabîʹatlı ilişken kişiye denir.

اَلشِّبْثُ [eş-şibšamp;] (şîn’in kesriyle) Dere otu dedikleri nebâta denir.

اَلشَّبَثُ [eş-şebešamp;] (fethateynle) Örümceğe denir, عَنْكَبُوتٌ [ʹankebût] gibi. Ve kırkayak ve çıyan taʹbîr olunan ayakları çok böceğe denir. Cemʹi شِبْثَانٌ [şibšamp;ân] gelir, şîn’in kesriyle. Ve

شَبَثٌ [Şebešamp;] Bilâ-harf-i taʹrîf esmâdandır: Şebešamp; b. Saʹd ashâbdandır. Ve Şebešamp; b. Ribʹî tâbiʹîndendir. Şebešamp; b. Manṡûr ve Şebešamp; ile mülakkab olan Muḩammed b. ʹAbdurraḩmân muhaddislerdir.

Vankulu Lugatı - الشبث maddesi

اَلشَّبْثُ [eş-şebšamp;] (şîn’in fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Bir şey΄e taʹalluk etmek; ve yukâlu: رَجُلٌ شَبْثٌ إِذَا كَانَ طَبْعُهُ ذَلِكَ Yaʹnî tabîʹati bir nesneye meyl ve taʹalluk üzere olsa.

اَلشَّبَثُ [eş-şebešamp;] (fethateynle) Haşerât-ı arzdan kırk ayak dedikleri böcektir. Ve شِبْثٌ [şibšamp;] denilmez şîn’in kesriyle.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı