اَلشَّحَمُ [eş-şeḩam] (fethateynle) İç yağına iştihâ-kâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَحِمَ الرَّجُلُ شَحَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ شَحِمًا
اَلشَّحِمُ [eş-şeḩim] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Şırası azca olan etli üzüme vasf olur; yukâlu: عِنَبٌ شَحِمٌ أَيْ قَلِيلُ الْمَاءِ Ve iç yağına müştehî adama denir; yukâlu: رَجُلٌ شَحِمٌ أَيْ مُشْتَهِي الشَّحْمِ
اَلشَّحْمُ [eş-şaḩm] (şîn’in fethi ve ḩâ-yı mühmelenin sükûnuyla) İç yağına denir; ve tekûlu’l-ʹArab: لَقِيتُهُ بِشَحْمِ كُلَاهُ أَيْ فِي حَالِ نَشَاطِهِ Yaʹnî filâna neşât ve inbisâtı hâlinde mülâkî oldum diyecek yerde لَقِيتُهُ بِشَحْمِ كُلَاهُ derler. كُلَى [kulâ] böbreğe denir ki eser-i kuvvet-i bedendir. Ve
شَحْمٌ [şaḩm] Masdar olur, bir adama iç yağı yedirmek maʹnâsına; yukâlu: شَحَمَهُ شَحْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَطْعَمَهُ
اَلشَّحْمُ [eş-şaḩm] (şîn’in fethi ve ḩâ’nın sükûnuyla) Ette hâsıl olan yağ ki iç yağına dahi mütenâveldir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı