اَلصُّكَّمُ [eṡ-ṡukkem] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) أَخْفَافٌ [aḣfâf] maʹnâsınadır ki خُفٌّ [ḣuff]un cemʹidir, devenin tabanına denir; müfredi صَاكِمٌ [ṡâkim]dir.
اَلصَّكْمُ [eṡ-ṡakm] (ṡâd’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Bir nesneyi vurup öte kakmak maʹnâsınadır; yukâlu: صَكَمَهُ صَكْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا ضَرَبَهُ وَدَفَعَهُ Ve at serkeşlikle gemini azıya alıp başını doğruluğuna zoraki uzatmak maʹnâsınadır, gûyâ ki râkibini eslemeyip galebe etmek kasdında olur; yukâlu: صَكَمَ الْفَرَسُ عَلَى لِجَامِهِ إِذَا عَضَّهُ ثَمَّ مَدَّ رَأْسَهُ كَأَنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يُغَالِبَ
اَلصَّكْمُ [eṡ-ṡakm] (ṡâd’ın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Vurmak ve itmek; tekûlu: ضَرَبْتُهُ وَدَفَعْتُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı