اَلصِّيقُ [eṡ-ṡîḵ] (ṡâd’ın kesriyle) ve
اَلصِّيقَةُ [eṡ-ṡîḵat] (hâ’yla) Havâda cevelân eden toza denir, ʹalâ-kavlin birbirine dolaşık, pusarık, havâya ağmış kesîf toza denir; yukâlu: سَطَعَ الصِّيقُ وَالصِّيقَةُ أَيِ الْغُبَارُ الْجَائِلُ فِي الْهَوَاءِ أَوْ هُوَ الْتِفَافُهُ وَتَكَاثُفُهُ وَارْتِفَاعُهُ Mü΄ellif terdîd-i sânîyi müsâhama-gûne resm eylemiştir; اَلْغُبَارُ الْمُلْتَفُّ الْمُتَكَاثِفُ الْمُرْتَفِعُ te΄vîlindedir. Ve sese denir, صَوْتٌ [ṡavṯ] maʹnâsına. Ve tere denir, عَرَقٌ [ʹaraḵ] maʹnâsına. Ve davar kısmından neş΄et eden bed ve müntin râyihaya denir. Ve hurmâ beynisinin içinde olan kızıl nesneye denir; cemʹi صِيَقٌ [ṡiyaḵ] gelir, عِنَبٌ [ʹineb] vezninde. Ve serçe kuşuna denir; cemʹi صِيقَانٌ [ṡîḵân] gelir. Ve ʹArabdan bir batn adıdır.
اَلصِّيَقُ [eṡ-ṡiyaḵ] (ṡâd’ın kesri ve yâ’nın fethiyle) Cemʹi, gubârlar maʹnâsına, جِيفَةٌ [cîfet] ile جِيَفٌ [ciyef] gibi.
اَلصِّيقُ [eṡ-ṡîḵ] (ṡâd’ın kesri ve meddiyle) Toz, gubâr maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı