اَلْغَنْجُ [el-ġanc] (ġayn’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Nâz ve şîve eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: غَنِجَتِ الْجَارِيَةُ غَنْجًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا دَلَّتْ
اَلْغَنَجُ [el-ġanec] (fethateynle) Hužeyl kabîlesi lügatinde pîr ve sâl-horde kişiye denir, şeyh maʹnâsına; mühmele de lügattir.
اَلْغُنْجُ [el-ġunc] (ġayn’ın zammı ve nûn’un sükûnuyla) ve
اَلْغُنُجُ [el-ġunuc] (zammeteynle) ve
اَلْغُنَاجُ [el-ġunâc] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Nâz ve şîveye denir, شِكْلٌ [şikl] ve دِلاَلٌ [dilâl] gibi; yukâlu: بِهَا غُنْجٌ وَغُنُجٌ وَغُنَاجٌ أَيْ شِكْلٌ
اَلْغَنَجُ [el-ġanec] (fethateynle) Pîr olan kimsedir; lügat-ı Hužeyl’de şeyh maʹnâsına.
اَلْغُنْجُ [el-ġunc] ve
اَلْغُنُجُ [el-ġunuc] (ġayn’ın zammıyla ikisinde dahi ve nûn’un sükûnuyla evvelde ve zammıyla sânîde) Nâz, شِكْلٌ [şikl] maʹnâsına; yukâlu: غَنِجَتِ الْجَارِيَةُ غَنَجًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı