اَلْقُحَابُ [el-ḵuḩâb] (ḵâf’ın zammıyla) Atın ve devenin öksürüğüne derler, سُعَالُ الْخَيْلِ maʹnâsına. Ve gâh olur ki âdem öksürüğüne dahi ıtlâk olunur; yukâlu: قَحَبَ يَقْحُبُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ
el-ḵutûʹ
el-ḵitvell
el-ḵutûm
el-ḵutûn
el-ḵatînet
el-ḵašâ
el-ḵiššâ΄
el-ḵušâš
el-ḵišševl
el-ḵiššîšâ
el-ḵašd
el-ḵašret
el-ḵašvâ
el-ḵašy
el-ḵacḵacet
el-ḵuḩâb
el-ḵiḩâd
el-ḵaḩâret
el-ḵuḩḩâzet
el-ḵaḩš
el-ḵaḩšeret
el-ḵaḩzemet
el-Ḵaḩzenât
el-ḵaḩazâ
el-ḵuḩṯ
el-ḵaḩṯaret
el-ḵaḩṯiyy
el-ḵuḩf
el-ḵaḩfâ΄
el-ḵaḩfelîz
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
