اَلْأَسِفَةُ [el-esifet] (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde) Aslâ nebât bitirmeyen yere denir; yukâlu: أَرْضٌ أَسِفَةٌ أَيْ بَيِّنَةُ الْأَسَافَةِ لاَ تَكَادُ تُنْبِتُ
el-esriyet
el-usus
el-esaṯṯ
el-esṯâr
el-isṯâm
el-usṯubbet
el-esṯaʹ
el-usṯumm
el-esʹâr
el-isʹâl
el-isʹân
el-esʹad
el-isġâb
el-esġân
el-usefâ΄
el-esifet
el-esfaḩ
el-isḵâr
el-isḵâm
el-esḵân
el-isḵân
el-esḵaḩ
el-esḵaʹ
el-esḵiyât
el-esḵiyet
el-iskâr
el-eskân
el-uskubbet
el-isketân
el-İskender
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
