الْمَبْدُوءُ [el-mebdû΄] (mîm’in fethi ve dâl’ın zammıyla) Çiçek ve حَصْبَةٌ [ḩaṡbet] çıkarmış kimse; yukâlu: بُدِئَ الرَّجُلُ يُبْدَأُ عَلَى مَا لَمْ يُسَمَّ فَاعِلُهُ
el-mebâhil
el-mubâve΄et
el-mubâvik
el-mubâyeʹat
el-mubettilet
el-mubterik
el-mubteġî
el-mubtil
el-mebšûr
el-mubaḩzec
el-mubaḣbaḣat
el-mebḣûr
el-mibdân
el-mubedded
el-mibdeh
el-mebdû΄
el-mebdâ
el-mibžem
el-mebžûr
el-mebžûʹ
el-mubirr
el-mubre΄il
el-muberbir
el-mibret
el-meberret
el-muberriḩ
el-mubrid
el-muberžin
el-muberrir
el-mebrez
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
