اَلْمَتْلُ [el-metl] (قَتْلٌ [ḵatl] vezninde) Bir nesneyi sarsıp ırgalamak maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَلَ الشَّيْءَ مَتْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا زَعْزَعَهُ وَحَرَّكَهُ
اَلْمِتَلُّ [el-mitell] (mîm’in kesriyle مِقَصٌّ [miḵaṡṡ] vezninde) Bir adamı yere yıkacak nesneye denir; yukâlu: تَلَّهُ بِالْمِتَلِّ وَهُوَ مَا يُتَلُّ بِهِ Ve dimdik kavî ve metîn mızrağa denir. Ve yavuz adama ve deveye denir. Ve namâzda dimdik durur olan musallîye ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ يُصَلِّي مِتَلًّا وَهُوَ الْمُنْتَصِبُ فِي الصَّلَاةِ
اَلْمِتَلُّ [el-mitell] (mîm’in kesri ve tâ’nın fethiyle) Şedîd maʹnâsınadır; yukâlu: رُمْحٌ مِتَلٌّ يُتَلُّ بِهِ Yaʹnî onunla kim vurulursa düşürülür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı