اَلْمُجُّ [el-mucc] (mîm’in zammıyla) Sağılırken taşlar üzere sıçrayan bal noktalarına denir.
اَلْمَجُّ [el-mecc] (mîm’in fethi ve cîm’in sükûnuyla) Ağızdan su ve şerbet makûlesini taşra püskürüp atmak maʹnâsınadır ki püskürmek taʹbîr olunur; yukâlu: مَجَّ الشَّرَابَ مِنْ فِيهِ مَجًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا رَمَاهُ Şârihin beyânına göre işbu مَجٌّ [mecc] mâddesi ağızdan sıvık nesne atmağa mahsûstur, niteki sıvık olmayanı atmağa لَفْظٌ [lafż] derler. Baʹzı üdebânın هَذَا كَلاَمٌ تَمُجُّهُ اْلأَسْمَاعُ kavlleri istiʹâreye mebnîdir. Kâle fi’n-Nihâye ve minhu’l-hadîsu: “أَنَّهُ أَخَذَ حُسْوَةً مِنْ مَاءٍ فَمَجَّهَا فِي بِئْرٍ فَفَاضَتْ بِالْمَاءِ الرَّوَاءِ” أَيْ صَبَّهَا Ve
مَجٌّ [mecc] Gılâl cinsinden mâş taʹbîr olunan galle ismidir. Şârihin beyânına göre مَجٌّ [mecc] mâş muʹarrebidir. Ve مَاش [mâş] lafzını ʹArab dahi ahz ve telaffuz ederler.
اَلْمَجُّ [el-mecc] (mîm’in fethiyle) Ağızdan suyu atmak; yukâlu: مَجَّ الرَّجُلُ الشَّرَابَ مِنْ فَمِهِ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا رَمَى بِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı