اَلْمَحْشَاةُ [el-maḩşât] (mîm’in fethiyle) Karında miʹdeden fazla΄-i taʹâm varacak mevziʹin en aşağısına denir ki ondan mahrece mü΄eddî olur. Ve
مَحْشَاةُ الدَّوَابِّ [maḩşâtu’d-devâbb] Davarın mebʹar ve mahrecine denir. Şârih der ki kelime-i mezbûre muʹtell olmakla mahalli muʹtel bâbıdır, vâkıʹâ mü΄ellif orada dahi sebt eylemiştir. İntehâ.
اَلْمِحْشَاةُ [el-miḩşât] (mîm’in kesri ve ḩâ’nın sükûnuyla) مَحَاشِي [meḩâşî]nin vâhidi, zikr olunan libâs maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı