اَلْمَدَانُ [el-medân] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Bir sanem ismidir.
اَلْمِدَّانُ [el-middân] (mîm’in kesri ve dâl’ın teşdîdiyle) Bu dahi çorak suya denir, şûr-âb maʹnâsına.
اَلدَّائِنُ [ed-dâ΄in] ve
اَلْمَدِينُ [el-medîn] (مَكِيلٌ [mekîl] vezninde) ve
اَلْمَدْيُونُ [el-medyûn] ve
اَلْمُدَانُ [el-mudân] (مُجَابٌ [mucâb] vezninde ve dâl’ı müşedded olur) Ödünç almış borçluya yâhûd borcu çok adama denir; yukâlu: رَجُلٌ دَائِنٌ وَمَدِينٌ وَمَدْيُونٌ وَمُدَانٌ أَيْ عَلَيْهِ دَيْنٌ أَوْ كَثِيرٌ Şârih der ki دَائِنٌ [dâ΄in] borç veren adama da denir, niteki fiʹlleri zikr olundu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı