اَلْمِدَّةُ [el-middet] (mîm’in kesriyle) Yarada hâdis olan irine denir, قَيْحٌ [ḵayḩ] maʹnâsına, galîz olmakla sündüğü için; niteki rakîkine صَدِيدٌ [ṡadîd] denir.
اَلْمُدَّةُ [el-muddet] (mîm’in zammıyla) Gâyet ve encam maʹnâsınadır, gerek zamândan ve gerek mekândan olsun; مَدٌّ [medd] ve إِمْتِدَادٌ [imtidâd]dan me΄hûzdur; yukâlu: لِهَذِهِ الْأُمَّةِ وَالْأَرْضِ مُدَّةٌ أَيْ غَايَةٌ Ve zamândan bir mikdâra denir, بُرْهَةٌ [burhet] maʹnâsına; tekûlu: أَقَمْتُ عِنْدَهُ مُدَّةً أَيْ بُرْهَةً مِنَ الدَّهْرِ Ve
مُدَّةٌ [muddet] Divitten kalem üzere alınan bir yazım mürekkebe denir.
اَلْمَدَّةُ [el-meddet] (mîm’in fethiyle) Bir kerre çekmek; tekûlu: مَدَدْتُ الشَّيْءَ مَدَّةً
اَلْمِدَّةُ [el-middet] (mîm’in kesriyle) Şol nesnedir ki yarada cemʹ olur irin makûlesinden.
اَلْمُدَّةُ [el-muddet] (mîm’in zammıyla) Zamândan bir pâre. Ve
مُدٌّ [mudd] Şol mürekkebe dahi derler ki kalem üzerine alınmış ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı