اَلْمُرْغِسُ [el-murġis] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Kendi nefsini münaʹʹim eden adama denir; yukâlu: رَجُلٌ مُرْغِسٌ أَيْ يُنَعِّمُ نَفْسَهُ Ve vâsiʹ dirliğe denir; bunda ġayn’ın fethiyle de câ΄izdir.
el-meriʹ
el-muraʹbib
el-muraʹbil
el-murʹad
el-muraʹdid
el-mirʹas
el-mirʹal
el-merʹûb
el-merʹûn
el-Merġâb
el-mirġât
el-murġâd
el-mirġâmet
el-murġib
el-muraġġaš
el-murġis
el-merġûš
el-murfe΄
el-mirfâl
el-mureffaḵat
el-merfût
el-merfûʹat
el-merfûġat
el-merfûḵ
el-meraḵ
el-merḵât
el-mirḵâʹ
el-mirḵâḵ
el-Mirḵasiyy
el-Muraḵḵaʹ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
