اَلْمَسُوفُ [el-mesûf] (مَقُولٌ [maḵûl] vezninde) Esrimiş deveye denir.
اَلْمُسَوِّفُ [el-musevvif] (مُحَدِّثٌ [muḩaddišamp;] vezninde) Şol adama denir ki dil-hâhını işleyip kimse onu redd ve menʹ eylemez ola; yukâlu: رَجُلٌ مُسَوِّفٌ إِذَا كَانَ يَصْنَعُ مَا شَاءَ لاَ يَرُدُّهُ أَحَدٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı