Kamus-ı Muhit - المسي maddesi

اَلْمِسْيُ [el-misy] (mîm’in kesri ve zammıyla) إِمْسَاءٌ [imsâ΄] mâddesinden ismdir, akşamlamağa denir, niteki صُبْحٌ [ṡubḩ] إِصْبَاحٌ [iṡbâḩ]tan ismdir.

اَلْمَسْيُ [el-mesy] (mîm’in fethi ve sîn’in sükûnuyla) مَسْوٌ [mesv] lafzında lügattir ki nâkanın yâ kısrağın rahimini bîgâne menîden pâklamak maʹnâsınadır; yukâlu: مَسَى النَّاقَةَ وَالْفَرَسَ مَسْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا نَقَّى رَحِمَهَا Ve havânın ıssılığı davarı zebûnlatmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَسَى الْحَرُّ الْمَالَ إِذَا هَزَلَهُ Ve yapça yapça yürüyüp gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَسَى السَّيْرَ إِذَا رَفَقَ بِهِ Ve bir nesneyi el ile sığamak maʹnâsınadır; yukâlu: مَسَى الشَّيْءَ إِذَا مَسَحَهُ بِيَدِهِ Ve bir nesneyi sıyırıp çıkarmak maʹnâsınadır, kından kılıç sıyırmak gibi; yukâlu: مَسَاهُ إِذَا اسْتَلَّهُ

Vankulu Lugatı - المسي maddesi

اَلْمُسْيُ [el-musy] (mîm’in zammı ve sîn’in sükûnuyla) İsmdir, akşamlamak maʹnâsından, صُبْحٌ [ṡubḩ] ism olduğu gibi sabâhlamak maʹnâsından; yukâlu: أَتَيْتُهُ لِمُسْيٍ خَامِسَةٍ Yaʹnî beşinci günün akşâmında. Ve kesr dahi lügattir; ve yukâlu: أَتَيْتُهُ مُسْيَ أَمْسِ Yaʹnî dün akşam vaktinde.

اَلْمَسْيُ [el-mesy] (mîm’in fethi ve sîn’in sükûnuyla) Rahimden nutfeyi çıkarmak, nitekim مَسْطٌ tefsîrinde mürûr etmiştir, yaʹnî nâkaya erkek çok aşmış olsa ehli olan kimse rahiminde olan menîyi eliyle ihrâc eder, defʹa-i uhrâda hâmile kalsın diye; yukâlu: مَسَاهُ يَمْسِيهِ إِذَا أَخْرَجَ النُّطْفَةَ مِنَ الرَّحِمِ ve tekûlu: مَسَيْتُ الْمَرْأَةَ إِذَا سَطَوْتَ عَلَيْهَا وَأَخْرَجْتَ وَلَدَهَا