اَلْمُفَتَّنُ [el-mufetten] (mîm’in zammı ve tâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Azmış ve belâya uğramış kimse, مَفْتُونٌ [meftûn] maʹnâsına.
el-mufâreṡat
el-mefâriʹ
el-mufâreḵat
el-mufâreket
el-mufâziʹ
el-mufâḋu fîhi
el-mefâḋiḣ
el-mufâḋalet
el-mefâṯîr
el-mufâneḵat
el-mufâneket
el-mefâhir
el-mefâvîḵ
el-mufte΄ed
el-mufettel
el-mufetten
el-mufteʹal
el-meftaḵ
el-muftî
el-mefc
el-mufcir
el-mufeddemât
el-mifdaġ
el-mufižž
el-muferrât
el-muferrec
el-mufraḩ
el-mufriḣ
el-mufrid
el-muferdaḣ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
