اَلْمِنْشَعُ [el-minşaʹ] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Buruna dârû çekecek âlete denir ki huni tarzında olur; yukâlu: هَذَا مِنْشَعُ الصَّبِيِّ أَيْ مُسْعُطُهُ
اَلنَّشْعُ [en-neşʹ] (nûn’un fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) ve
اَلْمَنْشَعُ [el-menşaʹ] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Bir nesneyi zor ve ʹunfla çekip çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَعَهُ نَشْعًا وَمَنْشَعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا انْتَزَعَهُ بِعُنْفٍ Ve çocuğun boğazına ʹilâc akıtmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَعَ الصَّبِيَّ إِذَا أَوْجَرَهُ Ve bir adama söz telkîn eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَشَعَ فُلاَنًا اَلْكَلاَمَ إِذَا لَقَّنَهُ إِيَّاهُ Ve hınçkırmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَعَ الرَّجُلُ نَشْعًا إِذَا شَهَقَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı