اَلْمَهْيُومُ [el-mehyûm] (mîm’in fethi ve yâ’nın zammı ve meddiyle) Marazdan susayan kimse, nitekim el-ʹân mürûr etti.
el-muhve΄inn
el-mehvet
el-muhevves
el-mehûk
el-muhevvil
el-mehvâ
el-meheyât
el-mehyebet
el-mehîd
el-muheydiyet
el-mehyaʹ
el-Mehyeʹat
el-mehîḵ
el-mehîk
el-mehîl
el-mehyûm
el-muve΄΄il
el-muve΄΄em
el-mu΄evvemet
el-mev΄elet
el-muvâ΄emet
el-muvâbelet
el-mevâtt
el-muvâtât
el-muvâtiret
el-muvâtenet
el-muvâšaḵat
el-mevâšîḵ
el-mevâcib
el-Mevâciz
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
