اَلْمُوَجَّنُ [el-muveccen] (mîm’in zammı ve cîm’in fethi ve teşdîdiyle) Yanakları yumru olan kimse, ʹazîmü’l-vecenât maʹnâsına.
el-muvâkelet
el-mevâlic
el-muvâleʹat
el-muvâneḩat
el-mevâhib
el-mevtu’l-ebyaḋ
el-mevtu’l-mâ΄it
el-Muvettec
el-mûtešicet
el-mûtelaʹ
el-muveššaḵ
el-muveššeḵat
el-mevšûl
el-mevšûnet
el-mevšiyyet
el-muveccen
el-mevcidet
el-mûcedetu’l-ḵarâ
el-mûcez
el-mevcel
el-mevcûnet
el-mevcûh
el-mûḩid
el-mevḩil
el-mevḣ
el-mûdaʹ
el-mevdûset
el-mûdâ ileyhi
el-mûrâḵḵ
el-mevrid
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
