اَلْوَدْهُ [el-vedh] (vâv’ın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Bir adamı bir işten redd ve sarf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَدَهَهُ عَنِ الْأَمْرِ وَدْهًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَدَّهُ
el-vuḣûṡ
el-veḣîz
el-vidd
el-vede΄
el-vedâ΄iʹ
el-vudâf
el-vedeb
el-vedeḩat
el-vudedâ΄
el-vedş
el-vedeʹât
el-vedefet
el-vediḵat
el-vedik
el-vedl
el-vedh
el-vedhâ΄
el-vedâ
el-vediyyet
el-vez΄et
el-vežâ΄il
el-vežât
el-vežâḩ
el-vužâret
el-vužâf
el-vežâlet
el-vižâm
el-vežḩ
el-vežretân
el-vežʹ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
