اَلْوَزْغُ [el-vezġ] (نَزْغٌ [nezġ] vezninde) Nâka defʹaten defʹaten işemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَزَغَتِ النَّاقَةُ بِبَوْلِهَا وَزْغًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا رَمَتْهُ دُفْعَةً دُفْعَةً
اَلْوَزَغُ [el-vezaġ] (fethateynle) Çabukluğa denir; yukâlu: بِهِ وَزَغٌ أَيْ خِفَّةٌ وَسُرْعَةٌ Ve titremeğe denir; yukâlu: أَخَذَهُ الْوَزَغُ أَيِ الرِّعْشَةُ Ve zebûn ve nâ-tüvân ve cebân kimseye denir; yukâlu: هُوَ وَزَغٌ أَيْ حَارِضٌ فَشِلٌ
اَلْوَزَغُ [el-vezaġ] (fethateynle) Alaca keler, سَامُّ أَبْرَصَ [sâmmu ebraṡ] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı