اَلْوَعْفُ [el-vaʹf] (vâv’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Şol toprağı kalınca yere denir ki suyu çekmeyip üzerinde irkilip kalır ola, cemʹi وِعَافٌ [viʹâf] gelir vâv’ın kesriyle.
el-vuṯuṯ
el-vaṯfet
el-vaṯn
el-vaṯveṯiyy
el-Vaṯîḩ
el-veṯîset
el-vażb
el-vażbat
el-veżar
el-vażmet
el-veʹâ
el-viʹâb
el-viʹâṯ
el-veʹaš
el-veʹar
el-vaʹf
el-veʹiḵ
el-veʹaḵat
el-vaʹn
el-veʹûʹ
el-vaʹveʹiyy
el-vuʹûf
el-vuʹûl
el-vaġâdet
el-veġabet
el-vaġnet
el-vuġûbet
el-vaġyet
el-veġîret
el-vifâʹ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
