اَلْوَلُوغُ [el-velûġ] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Ekl ve şürb edecek cüz΄î nesneye denir; yukâlu: مَا وَلَغَ وَلُوغًا أَيْ لَمْ يَطْعَمْ شَيْئًا
اَلْوَلْغُ [el-velġ] (vâv’ın fethi ve zammı ve lâm’ın sükûnuyla) ve
اَلْوُلُوغُ [el-vulûġ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve
اَلْوَلَغَانُ [el-veleġân] (fetehâtla) Köpek kısmı dilinin ucuyla kaptan nesne içmek, ʹalâ-kavlin dilini kaba kacağa sokup yalamak maʹnâsınadır; yukâlu: وَلَغَ الْكَلْبُ فِي الْإِنَاءِ وَفِي الشَّرَابِ وَمِنْهُ وَبِهِ يَلَغُ كَيَهَبُ وَيَالَغُ وَوَلِغَ يَلِغُ كَوَرِثَ يَرِثُ وَوَلِغَ يَوْلَغُ كَوَجِلَ يَوْجَلُ وَلْغًا وَوُلُوغًا وَوَلَغَانًا إِذَا شَرِبَ مَا فِيهِ بِأَطْرَافِ لِسَانِهِ أَوْ أَدْخَلَ لِسَانَهُ فِيهِ فَحَرَّكَهُ Bu mâddenin istiʹmâli sibâʹa ve sâhib-i cenâh olandan zübâba mahsûstur. Şârihin beyânına göre bu mâdde bâb-ı sâlisten ve bâb-ı sânîden ve bâb-ı sâdisten ve râbiʹden masûg olur. Ve يَقَعُ kelimesinden vâv’ın sükûtu gibi, müstakbelinden vâv sâkıt olur. Ve baʹzen elife kalble يَالَغُ dahi denir, lâkin bâb-ı râbiʹden sâkıt olmaz.
اَلْوُلُوغُ [el-vulûġ] (zammeteynle) Kelb dilinin etrâfıyla bir nesne içmek; yukâlu: وَلَغَ الْكَلْبُ فِي الْإِنَاءِ وُلُوغًا إِذَا شَرِبَ مَا فِيهِ بِأَطْرَافِ لِسَانِهِ Ve Ebû Zeyd eyitti: وَلَغَ الْكَلْبُ شَرَابَنَا وَفِي شَرَابِنَا وَمِنْ شَرَابِنَا derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı