اَلْوِلاَدُ [el-vilâd] (vâv’ın kesriyle) ve
اَلْوِلاَدَةُ [el-vilâdet] (hâ’yla) ve
اَلْإِلاَدَةُ [el-ilâdet] (vâv’ı hemzeye ibdâlle) ve
اَللِّدَةُ [el-lidet] (عِدَةٌ [ʹidet] vezninde) ve
اَلْمَوْلِدُ [el-mevlid] (مَوْعِدٌ [mevʹid] vezninde) Doğurmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَلَدَتِ الْمَرْأَةُ تَلِدُ وِلاَدًا وَوِلاَدَةً وَإِلاَدَةً وَلِدَةً وَمَوْلِدًا إِذَا وَضَعَتْ حَمْلَهَا وَهِيَ وَالِدٌ وَوَالِدَةٌ ve yukâlu: شَاةٌ وَالِدٌ وَوَالِدَةٌ وَوَلُودٌ Ve وَلُودٌ [velûd]un cemʹi وُلْدٌ [vuld]dür, vâv’ın zammıyla. Gerçi mü΄ellif burada أُمُّهُ وَالِدٌ وَوَالِدَةٌ ıtlâk eyledi ki sıfât-ı muhtasse silsilesine idhâl etti, lâkin Baṡâ΄ir’de وَالْأَبُ يُقَالُ لَهُ وَالِدٌ وَالْأُمُّ وَالِدَةٌ وَيُقَالُ لَهُمَا اَلْوَالِدَانِ يَعْنِي بِالتَّغْلِيبِ ʹunvânıyla resm eylemiştir. Şârih der ki وَالِدُ ذِي كَذَا maʹnâsına yaʹnî neseb üzere olursa وَالِدَةٌ [vâlidet]e dahi ıtlâk olunur.
اَلْوِلَادُ [el-vilâd] (vâv’ın kesriyle)
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı