جُلَالَةُ [Culâlet] (ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] vezninde) Bir ʹavretin adıdır.
اَلْجَلَّالَةُ [el-cellâlet] (cîm’in fethi ve lâm’ın teşdîdiyle) Şol inektir ki boş gezip necâset karıştıra. Ve fi’l-hadîsi: “نُهِيَ عَنْ لَبَنِ الْجَلَّالَةِ” أَيْ بَقَرَةٍ تَتْبَعُ النَّجَاسَاتِ Ve bu جَلٌّ [cell]den me΄hûzdur, deve necâsetin devşirmek maʹnâsına, ʹalâ-mâ se-yecî΄u. Ve
جَلَّالَةٌ [cellâlet] Yaşlı olmağa dahi derler; yukâlu: جَلَّ الرَّجُلُ إِذَا أَسَنَّ وَيُقَالُ جَلَّتِ النَّاقَةُ إِذَا أَسَنَّتْ Ve bu Ebu’n-Naṡr rivâyetidir. Ve gâh olur maʹnâ-yı sıgarı dahi ifâde eder. Ke-mâ fi’l-meseli: “جَلَّتِ الْهَاجِنُ عَنِ الْوَلَدِ” أَيْ صَغُرَتْ Ve هَاجِنٌ [hâcin] küçük olan hayvândır ki ve veled getirmeğe sâlih olmaya. Pes جَلَّتْ asl maʹnâya nazar تَنَزَّهَتْ عَنِ الْوَلَدِ maʹnâsına olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı