خُونٌ [Ḣûn] (ḣâ’nın zammıyla) Esâmîdendir: ʹİṡâm b. Ḣûn ve Aḩmed b. Ḣûn muhaddislerdir.
اَلْخَوْنُ [el-ḣavn] (عَوْنٌ [ʹavn] vezninde) ve
اَلْخِيَانَةُ [el-ḣiyânet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) ve
اَلْخَانَةُ [el-ḣânet] ve
اَلْمَخَانَةُ [el-meḣânet] (مَقَالَةٌ [maḵâlet] vezninde) Emânete gadr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: خَانَهُ يَخُونُهُ خَوْنًا وَخِيَانَةً وَخَانَةً وَمَخَانَةً إِذَا اؤْتُمِنَ فَلَمْ يَنْصَحْ ve yukâlu: خَانَهُ الْعَهْدُ وَالْأَمَانَةُ أَيْ فِي الْعَهْدِ وَالْأَمَانَةِ Ve
خَوْنٌ [ḣavn] Zaʹf maʹnâsınadır; yukâlu: فِي ظَهْرِهِ خَوْنٌ أَيْ ضَعْفٌ Ve fersiz bakmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَانَ الرَّجُلُ إِذَا نَظَرَهُ فَتْرَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı