طُلَيْحٌ [Ṯulayḩ] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Ḩicâz’da bir mevziʹdir.
اَلطَّلِيحُ [eṯ-ṯalîḩ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi sıfattır, yorgun dermânde davara denir; yukâlu: جَمَلٌ طَلِيحٌ وَنَاقَةٌ طَلِيحَةٌ أَيْ كَلَّةٌ ve yukâlu: رَاكِبُ النَّاقَةِ طَلِيحَانِ عَلَى بِنَاءِ التَّثْنِيَةِ أَيْ هُوَ وَالنَّاقَةُ Yaʹnî “Nâka üzerinde râkib olan adam ikisi de yorgunlardır.” Mâ-kabli delâlet eylediği için maʹtûf hazf olunmuştur. Ve
طَلِيحٌ [ṯalîḩ] Kene taʹbir olunan böceğe denir, طِلْحٌ [ṯilḩ] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı