فَارَةُ الْإِبِلِ [fâretu’l-ibil] Deve kısmından zuhûr eden hoş râyihaya ıtlâk olunur ki hoş-bû nebât otlayıp üzerine su içip bedenine rutûbet geldikte hâsıl olur. Elif vâv’dan münkalibedir.
Ġûriyân
Ġûrîn
Ġûzem
Ġavleḵân
Ġuveyl
ġayâbu’ş-şecer
Ġayyâż
ġiyer
Ġayret
Ġîzân
Ġayşem
Ġayfet
fe΄retu’l-ibil
Fâ΄id
Fâtûn
fâretu’l-ibil
fâretu’l-misk
Fâriskûr
Fâriʹat
Fârfâ΄ân
Fâriḵîn
Fâriyânân
Fâşân
Fâşûḵ
Fâşûn
Fâḋiḩ
Fâḋiḩat
Fâġ
Fâfân
Fâḵûs
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı