كَيْ [key] (kâf’ın fethi ve yâ’nın tahfîfiyle) Bir kelimedir ki لِمَ فَعَلْتَ كَذَا kelimesinin cevâbıdır, pes ʹâkıbet için olup lâm gibi fiʹl-i müstakbeli mansûb kılar; tekûlu: فَعَلْتُ ذَلِكَ كَيْ يَكُونَ كَذَا
اَلْكَيُّ [el-keyy] (kâf’ın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Döğün, dâg maʹnâsına. Ve
كَيٌّ [keyy] Döğün vurmak maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: “آخِرُ الدَّوَاءِ الْكَيُّ” وَلَا يُقَالُ آخِرُ الدَّاءِ الْكَيُّ Ve
كَيٌّ [keyy] Keskin nazarla nazar etmeğe dahi derler; yukâlu: كَوَاهُ بِعَيْنِهِ إِذَا أَحَدَّ إِلَيْهِ النَّظَرَ Ve
كَيٌّ [keyy] ʹAkreb ısırmağa dahi derler; tekûlu: كَوَتْهُ الْعَقْرَبُ إِذَا لَدَغَتْهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı