وَيْسُ [veys] (vâv’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Bir kelimedir ki çocuğu esirgeyip ve sevip nüvâziş eylediklerinde tekellüm ederler ve bu ḣو،ي،حḢ mâddesinde zikr olundu.
Vikâr
Vilâd
Velġûn
Velvâlic
Velvel
Velîd
Vehb
Vehb b. Munebbih
Vehbân
Vuhbân b. el-Ḵalûṡ
Vehbân b. Baḵiyyet
Vehbîl
Vehbîn
Vehret
Vuheyb
veys
veyke
veylummihi
Veynâ
ه ب د
hâb
hâtâ
hâtî
hâteyyâ
hâtîke
hâdi’s-sehm
Hârân
hârib
Hâşet
Hâşim
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı