هَارِبٌ [hârib] [ve] قَارِبٌ [ḵârib] (râ’nın kesriyle) Suya varıp gelen nesne; yukâlu: مَا لَهُ هَارِبٌ وَلَا قَارِبٌ Yaʹnî onun için suya varır ve sudan gelir nesne yoktur, yaʹnî nesneye mâlik değildir.
Vehbîn
Vehret
Vuheyb
veys
veyke
veylummihi
Veynâ
ه ب د
hâb
hâtâ
hâtî
hâteyyâ
hâtîke
hâdi’s-sehm
Hârân
hârib
Hâşet
Hâşim
Hâṯarâ
hâʹ lâʹ
hâʹat lâʹat
hâh
Hubâlet
Hebrâšân
hebennaḵ
Hebenneḵat
Hubeyb
Hubeyret b. Saʹd
Hebîl
hetlâ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
