اَلْأَخْلاَقُ [el-aḣlâḵ] (hemzenin fethiyle) خَلَقٌ [ḣalaḵ] lafzının ki fethateynledir, cemʹidir, eski nesneye denir ki zikr olundu. Ve bununla müfred sıfatlanır, eğer bunun cemîʹ-i eczâsı köhne olur ise, gûyâ ki her cüz΄ü bir sevb-i mahsûs iʹtibâr olunur; yukâlu: ثَوْبٌ أَخْلاَقٌ كَمَا يُقَالُ بُرْمَةٌ أَعْشَارٌ وَأَرْضٌ سَبَاسِبُ
اَلْأَخْلَاقُ [el-aḣlâḵ] (hemzenin fethiyle) Her bir yeri eski olan bez; yukâlu: ثَوْبٌ أَخْلَاقٌ إِذَا كَانَتِ الْخَلَقُ فِيهِ كُلَّهُ كَمَا قَالُوا بُرْمَةٌ أَعْشَارٌ وَأَرْضٌ سَبَاسِبُ Ve بُرْمَةٌ [burmet] bâ’nın zammı ile çömlek ve أَعْشَارٌ [aʹşâr] elifin fethiyle pâre pâre maʹnâsınadır.Ve أَرْضٌ سَبَاسِبُ ırak sahrâlar demek olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı