اَلْأَرْوَقُ [el-ervaḵ] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Ön dişlerinin yukarıları aşağılarından uzun olan adama denir; cemʹi رُوقٌ [rûḵ] gelir râ’nın zammıyla; yukâlu: رَجُلٌ أَرْوَقُ أَيْ بَيِّنُ الرَّوَقِ وَهُوَ أَنْ تَطُولَ الثَّنَايَا الْعُلْيَا السُّفَلَ ve yukâlu: قَوْمٌ رُوقٌ Burada baʹzı nüshalarda وَكَذَلِكَ قَوْمٌ رُوقٌ وَرَجُلٌ أَرْوَقُ ʹibâreti vâkiʹ olmakla tugyân-ı kalem-i nâsihten maʹdûddur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı