Kamus-ı Muhit - الأزج maddesi

اَلْأَزِجُ [el-ezic] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Mest-i sürûr olan kimseye denir ki şâd-merg derecesinde ferah-nâk olandır; tugyâna mü΄eddidir; yukâlu: رَجُلٌ أَزِجٌ أَيْ أَشِرٌ Pes masdarı أَزَجٌ [ezec] olur fethateynle ki bâb-ı râbiʹdendir.

اَلْأَزَجُ [el-ezec] (hemzenin ve zâ-yı muʹcemenin fethiyle) Bir gûne binâ ve ʹimâret ismidir. Cemʹi آزُجٌ [âzuc] gelir, hemzenin meddiyle efʹul vezninde ve آزَاجٌ [âzâc] gelir efʹâl vezninde ve إِزَجَةٌ [izecet] gelir fiyelet vezninde. Usûl-i sâ΄irede أَزَجٌ [ezc] tûlânî yapılmış binâ ile müfesserdir, hân gibi ki Fârisîde ona âheng derler ve mâdde-i âtiye bunu müşʹirdir.

اَلْأَزَجُّ [el-ezecc] (fethateynle) Ondan vasftır, ince olarak uzun kaşlı kişiye denir ki kalem kaşlı taʹbîr olunur, eczâ-yı hüsndendir; mü΄ennesinde زَجَّاءُ [zeccâ΄] denir; yukâlu: رَجُلٌ أَزَجُّ وَامْرَأَةٌ زَجَّاءُ أَيْ دَقِيقُ الْحَاجِبَيْنِ فِي طُولٍ Ve

أَزَجُّ [ezecc] Seyrek adımlı, ʹalâ-kavlin gözleri üzere beyâz yeleği olan devekuşuna denir. Cemʹi زُجٌّ [zucc] gelir zâ’nın zammıyla.

Vankulu Lugatı - الأزج maddesi

اَلْأَزَجُ [el-ezec] (fethateynle) Binâlardan bir nevʹdir.

اَلْأَزَجُّ [el-ezecc] (hemzenin ve zâ’nın fethiyle) Şol recüldür ki kaşı ince ola ve uzun ola. Ve

أَزَجُّ [ezecc] Seyrek adımlıya derler; yukâlu: ظَلِيمٌ أَزَجُّ وَنَعَامَةٌ زَجَّاءُ Ve نَعَامَةٌ [neʹâmet] nûn’un fethiyle devekuşu ve ظَلِيمٌ [żalîm] erkeğine derler.