اَلْأَشْلُ [el-eşl] (hemzenin fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) Arşın ve endâze mekâdîrinden bir mikdâr-ı maʹlûmdur ki Baṡra ahâlîsi beyninde müteʹâreftir; cemʹi أُشُولٌ [uşûl]dür. Ve أُشُولٌ [uşûl] iplere denir, gûyâ ki onlar ile ölçüldüğü için ıtlâk olundu ve bu lügat-ı Nebaṯiyyedir.
اَلْأَشَلُّ [el-eşell] (أَقَلُّ [eḵall] vezninde) Eli çolak kişiye denir; yukâlu: رَجُلٌ أَشَلُّ أَيِ الشَّلَّاءُ يَدُهُ
اَلْأَشَلُّ [el-eşell] (hemzenin ve şîn’in fethiyle) Eli çolak olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı