اَلْأَشْيُ [el-eşy] (hemzenin fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) Yalan söz peydâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَشَى الْكَلَامَ أَشْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا اخْتَلَقَهُ Ve muztarr ve nâçâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَشَى إِلَيْهِ أَشْيًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اضْطَرَّ إِلَيْهِ
اَلْأُشِيُّ [el-uşiyy] (hemzenin zammıyla صُلِيٌّ [ṡuliyy] vezninde) At kısmının alnında olan gurreye denir ki sabâhu’l-hayr taʹbîr olunur; yukâlu: فَرَسٌ بِهِ أُشِيٌّ أَيْ فِي جَبْهَتِهِ غُرَّةٌ Kezâlik atın ayağında sekil taʹbîr olunan beyâza denir; yukâlu: فَرَسٌ حَسَنُ الْأُشِيِّ أَيِ التَّحْجِيلِ Bunun aslı وُشِيٌّ idi.
اَلْأُشَيُّ [el-uşeyy] (hemzenin zammı ve şîn’in fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) أَشَاءٌ [eşâ΄]ın tasgîri. Ve bu delâlet eder ki أَشَاءٌ [eşâ΄]ın hemzesi yâ’dan münkalib ola. Ve eger hemze asliyye olsa tasgîrinde أُشَيْءٌ derlerdi hemze ile. Ve
أُشَيٌّ [Uşeyy] Yemâme’de bir derenin ismidir ki onda hurmâ ağaçları vardır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı