اَلْإِطِّبَاءُ [el-iṯṯibâ΄] (hemzenin ve ṯâ-yı müşeddedenin kesriyle ki إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bu dahi daʹvet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِطَّبَاهُ إِذَا دَعَاهُ Ve bir kimse ile dostluk edip o takrîble katl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِطَّبَى الْقَوْمُ فُلَانًا إِذَا خَالُّوهُ وَقَتَلُوهُ
اَلْإِطْبَاءُ [el-iṯbâ΄] (hemzenin kesriyle) Bu dahi daʹvet eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: أَطْبَيْتُهُ إِلَيْهِ إِذَا دَعَوْتَهُ
اَلْإِطْبَاءُ [el-iṯbâ΄] (hemzenin kesri ve ṯâ’nın kesri ve teşdîdiyle) Bi-maʹnâhu eyzan; yukâlu: أَطْبَاهُ عَلَى وَزْنِ افْتَعَلَهُ Ve
إِطْبَاءٌ [iṯbâ΄] Bir kimseye râst gelip katl etmeğe dahi derler; yukâlu: أَطْبَى بَنُو فُلَانٍ فُلَانًا إِذَا خَالُوهُ فَقَتَلُوهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı