اَلْإِفْتِجَارُ [el-ifticâr] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir âher kimseden işitip yâhûd öğrenmeyerek kendi karîhasından bir kelâm ihtirâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِفْتَجَرَ فِي الْكَلاَمِ إِذَا اخْتَرَقَهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَسْمَعَهُ مِنْ أَحَدٍ وَيَتَعَلَّمَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı