الإِلْجَاءُ [el-ilcâ΄] (hemzenin kesriyle) Bir kimseyi bir nesneye muztarr kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَلْجَأَهُ إِلَيْهِ أَي اِضْطَرَّهُ Ve bir işi bir kimseye isnâd ve tefvîz eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَلْجَأَ أَمْرَهُ إِلَى اللهِ أَيْ أَسْنَدَهُ Ve hıfz ve vikâye eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَلْجَأَ فُلاَنًا أَيْ عَصَمَهُ
اَلْإِلْجَاءُ [el-ilcâ΄] (hemze’nin kesriyle) Muztarr kılmak; yukâlu: أَلْجَأْتُهُ إِلَى الشَّيْءِ أَيِ اضْطَرَرْتُهُ إِلَيْهِ Ve isnâd ve tefvîz maʹnâsına da gelir; yukâlu: أَلْجَأْتُ أَمْرِي إِلَى اللهِ أَيْ أَسْنَدْتُ Ve
عُمَرُ بْنُ لَجَأٍ التَّمِيمِيُّ [ʹUmar b. Lece΄ et-Temîmiyy] Bir maʹrûf şâʹirdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı