اَلْإِمْآءُ [el-im΄â΄] (hemzenin kesri ve mîm’in sükûnu ve elifin meddiyle) Bir nesne yüz ʹaded olmak; yukâlu: أَمْأَى الْقَوْمُ إِذَا صَارُوا مِائَةً Ve
إِمْآءٌ [im΄â΄] Bir nesneyi yüz ʹaded kılmağa dahi derler; tekûlu: أَمْأَيْتُهُمْ أَنَا Nitekim Ebû Zeyd eyitti: أَمْأَتْ غَنَمُ فُلَانٍ derler, yüz ʹadede erişse ve أَمْأَيْتُهَا لَكَ derler, kaçan yüz ʹadede eriştirsen.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı