el-imvân ~ اَلْإِمْوَانُ

Vankulu Lugatı - الإموان maddesi

اَلْإِمْوَانُ [el-imvân] (hemzenin kesri ve mîm’in sükûnuyla) Kezalik cemʹi, أَخٌ [aḣ]ın cemʹi إِخْوَانٌ [iḣvân] geldiği gibi. Ve

أَمَةٌ [emet] kelimesinin aslı أَمَوَةٌ tir zîrâ أَمَةٌ [emet]in cemʹi آمٌ [âm] gelmiştir ve آمٌ [âm] أَفْعُلٌ [efʹâl] vezni üzeredir, أَيْنُقٌ [eynuḵ] gibi.نَاقَةٌ [nâḵat]in cemʹinde ve فَعْلَةٌ [faʹlet] feth-i fâ ve sükûn-i ʹayn’la أَفْعُلٌ [efʹul] vezni üzere cemʹ olunmaz.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı