اَلْإِنْتَاضِ [el-intâḋ] (hemzenin kesriyle) Mantar envâʹından عُرْجُونٌ [ʹurcûn] dedikleri yer altından kendi kendisini sürüp silkmek maʹnâsınadır, bir mantar üzerinde nâbit mantarı ve dişin dibinden biten bir diş o dişi yukarı sürüp çıkardığı gibi. Zikr olunan عُرْجُونٌ [ʹurcûn] dahi tedrîcî kendi kendisini toprağın yüzüne kadar silkip çıkarır; yukâlu: أَنْتَضَ الْعُرْجُونُ وَهُوَ يُنْتِضُ عَنْ نَفْسِهِ كَمَا تُنْتِضُ الْكَمْأَةُ الْكَمْأَةَ وَالسِّنُّ السِّنَّ إِذَا خَرَجَتْ فَرَفَعَتْهَا عَنْ نَفْسِهَا Şârih der ki mü΄ellifin bu makâmda teşvîşi nümâyandır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı