اَلْبَزْخَاءُ [el-bezḣâ΄] (bâ’nın fethiyle) Mü΄ennesi; yukâlu: رَجُلٌ أَبْزَخُ وَامْرَأَةٌ بَزْخَاءُ وَيُقَالُ أَيْضًا فَرَسٌ أَبْزَخُ إِذَا اطْمَأَنَّتْ قَطَاتُهُ وَصُلْبُهُ Ve قَطَاةٌ [ḵaṯât] ḵâf’ın fethi ve ṯâ-i mühmele ile at sağrısıdır ve صُلْبٌ [ṡulb] ṡâd’ın zammıyla arkasıdır, yaʹnî onun arkasıyla sağrısı dûn olsa أَبْزَخُ [ebzaḣ] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı