اَلتِّرَابُ [et-tirâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde Koyun kısmının kalçasına denir, أَصْلُ ذِرَاعِ الشَّاةِ maʹnâsına; ve minhu: اَلتِّرَابُ الْوَذِمَةُ Yaʹnî ve minhu hadîsu ʹAlî radıyallâhu ʹanhu: “لَئِنْ وَلِيتُ بَنِي أُمَيَّةَ لأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ الْقَصَّابِ التِّرَابَ الْوَذِمَةَ” İntehâ.
اَلتُّرْبُ [et-turb] ve
اَلتُّرَابُ [et-turâb] ve
اَلتُّرْبَةُ [et-turbet] (tâ’ların zammıyla) ve
اَلتَّرْبَاءُ [et-terbâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) ve
اَلتُّرَبَاءُ [et-turebâ΄] (نُفَسَاءُ [nufesâ΄] vezninde) ve
اَلتَّيْرَبُ [et-teyreb] (صَيْقَلٌ [ṡayḵal] vezninde) ve
اَلتَّيْرَابُ [et-teyrâb] (elif ziyâdesiyle) ve
اَلتَّوْرَبُ [et-tevreb] (جَوْهَرٌ [cevher] vezninde) ve
اَلتَّوْرَابُ [et-tevrâb] (elif ziyadesiyle) ve
اَلتِّرْيَبُ [et-tiryeb] (عِثْيَرٌ [ʹišamp;yer] vezninde) ve
اَلتَّرِيبُ [et-terîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Toprağa denir hâk maʹnâsına. Ve تُرَابٌ [turâb]ın cemʹi أَتْرِبَةٌ [etribet] gelir أَشْرِبَةٌ [eşribet] vezninde ve تِرْبَانٌ [tirbân] gelir tâ’nın kesriyle. Ve sâ΄ir lügât-ı mezkûrenin cemʹleri mesmûʹ değildir.
اَلتُّرَابُ [et-turâb] Toprak. Bunda birkaç lügat vardır:
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı