اَلثُّنْدُوَةُ [ešamp;-šamp;unduvet] (šamp;â’nın zammı ve fethi ve dâl’ın zammıyla) Memenin etine, ʹalâ-kavlin köküne denir. Mü΄ellif bunu hemze bâbında dahi zikr eylemişti. Ve Ḩarîrî Durre’de bunu ricâl memesine ve ثَدْيٌ [šamp;edy]i nisvân memesine tahsîs edip lâkin Şihâb şerhinde şevâhid ile menʹ eylemiştir.
اَلثَّنْدُوَةُ [ešamp;-šamp;enduvet] (šamp;â’nın fethi ve nûn’un sükûnu ve dâl’ın zammıyla bilâ-hemze تَرْقُوَةٌ [terḵuvet] ve عَرْقُوَةٌ [ʹarḵuvet] vezni üzere) Meme bittiği yerdir.Ammâ kaçan šamp;â’yı mazmûm kılsan vâv bedeline hemze getirirsin. Ve Ebû ʹUbeyde, Ru΄be ثَنْدُوَةٌ [šamp;enduvet]i ve سِئَةٌ [si΄et]i hemze ile istiʹmâl ederdi, hâlâ ki ʹArab tâ΄ifesi mezbûrlardan birin hemze ile istiʹmâl etmez. Ve سِئَةٌ [si΄et] yay kulağına derler, kûşe-i kemân maʹnâsına. Ve تَرْقُوَةٌ [terḵuvet] boyun ile göğüs arasında olan kemiktir. Ve عَرْقُوَةٌ [ʹarḵuvet] kova ağzında arkırı duran ağaçtır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı