اَلرَّعَشُ [er-reʹaş] (fethateynle) ve
اَلرَّعْشُ [er-raʹş] (râ’nın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Titremek maʹnâsınadır; yukâlu: رَعِشَ الرَّجُلُ وَرَعَشَ رَعَشًا وَرَعْشًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالثَّالِثِ إِذَا أَخَذَتْهُ الرِّعْدَةُ
اَلرَّعِشُ [er-reʹiş] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلرِّعْشِيشُ [er-riʹşîş] (râ’nın kesriyle) Korkak adama ıtlâk olunur; yukâlu: رَعِشٌ وَرِعْشِيشٌ أَيْ جَبَانٌ Ve harb ve kıtâle cüst ve serîʹ olan adama ıtlâk olunur. Kezâlik inʹâm ve ihsân eylemeğe serîʹ olana ıtlâk olunmakla zıdd olur; yukâlu: إِنَّهُ لَرَعِشٌ وَرِعْشِيشٌ إِلَى الْقِتَالِ أَيْ سَرِيعٌ ve yukâlu: هُوَ رَعِشٌ وَرِعْشِيشٌ إِلَى الْمَعْرُوفِ أَيْ سَرِيعٌ Ve
رَعِشٌ [Reʹiş] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Cuʹfî kabîlesine mahsûs bir feresin ismidir.
اَلرَّعَشُ [er-raʹaş] (fethateynle) Titremek; yukâlu: رَعِشَ يَرْعَشُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
اَلرَّعِشُ [er-raʹiş] (râ’nın fethi ve ʹayn’ın kesriyle) Korkak kimse, cebân maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı