اَلرُّودُ [er-rûd] (râ’nın zammıyla) Mehl ve te΄ennî maʹnâsınadır; yukâlu: إِمْشِ عَلَى رُودٍ أَيْ عَلَى مَهَلٍ [Ve] رُوَيْدٌ [ruveyd] kelimesi bundan musaggardır.
اَلرَّوْدُ [er-revd] (râ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) ve
اَلرِّيَادُ [er-riyâd] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Taleb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَادَهُ يَرُودُهُ رَوْدًا وَرِيَادًا إِذَا طَلَبَهُ Ve
رَوْدٌ [revd] Beri öte gitmek, tereddüd maʹnâsınadır ki âmed-şüd etmek ve olta eylemek taʹbîr olunur; yukâlu: رَادَ الرَّجُلُ إِذَا ذَهَبَ وَجَاءَ Ve
رِيَادُالْإِبِلِ [riyâdu’l-ibil] Deve kısmının merʹâda beri öte gitmesinden ʹibârettir; yukâlu: رَادَتِ الْإِبِلُ رِيَادًا إِذَا اخْتَلَفَتْ مُقْبِلَةً وَمُدْبِرَةً
اَلرُّودُ [er-rûd] (râ’nın zammıyla) Mehl maʹnâsına.
اَلرِّيَادُ [er-riyâd] (râ’nın kesriyle) Otlak taleb etmek; yukâlu: رَادَ الْكَلَأَ يَرُودُهُ رَوْدًا وَرِيَادًا أَيْ طَلَبَهُ Ve رود [revd] gelip gitmeğe dahi derler; yukâlu: رَادَ الشَّيْءُ يَرُودُ أَيْ جَاءَ وَذَهَبَ Ve devenin otlakta ileriye ve geriye varıp gelmesine رِيَادٌ [riyâd] derler. Ve ber-karâr olmamağa dahi derler; yukâlu: رَادَ وِسَادُهُ إِذَا لَمْ يَسْتَقِرَّ Ve وِسَادٌ [visâd] vâv’ın kesriyle yastığa derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı